Gisteren 29 juni 2023 kwam een (wie weet voorlopig) eind aan 16 jaar actief besturen in Flevoland. Ik kijk daar met heel veel plezier op terug. Ik ben dankbaar voor de vele mooie en warme contacten. Er is teveel om op te noemen. Op energiegebied mocht in het laatste kennis café een mooi overzicht geven. Voor de liefhebber, kijk vooral terug !
De dag ervoor nam ik afscheid van Provinciale Staten. Ik geef mijn afscheidsspeech hieronder integraal weer. En ondertussen, waar deuren dicht gaan, gaan er weer andere open. Ik kijk er naar uit en blijf jullie via deze blogs ermee lastig vallen !
Afscheidsspeech PS 28-6-2023
Meneer de voorzitter, geachte Statenleden en alle aanwezigen. Dank voor de gelegenheid om U voor – naar alle waarschijnlijkheid – de laatste keer toe te spreken vanaf deze positie. Dat was en is me altijd een genoegen. Laat ik beginnen met het delen van een teleurstelling met U. Toen ik 5 jaar geleden nogal onverwachts en aansluitend aan mijn wethoudersperiode in Lelystad benaderd werd om namens de PvdA gedeputeerde te worden in Flevoland moest ik daar eerlijk gezegd even over nadenken. Want wat doet een gedeputeerde eigenlijk? En waarom komt die dan soms geheel onverwachts een wethouder helpen bij het doorknippen van een lint? Tegelijkertijd trok het bestuurlijk actief blijven voor stad en provincie en te mogen blijven besturen mij. Dus ik gaf aan dat graag te willen, maar nam me voor ervoor te zorgen dat als ik vertrok die 2 vragen niet meer aan de orde zouden zijn. En hier komt de teleurstelling. Ik vertelde 2 weken geleden aan een kennis dat ik naar alle waarschijnlijkheid zou gaan stoppen als gedeputeerde. De reactie: O, is dat een betaalde baan dan, ben je daar alle dagen mee bezig? Wat doet een gedeputeerde dan? Tja… In datzelfde weekend trof ik mezelf aan bij een bedrijf in Dronten, om samen met de wethouder een pand te openen. Hij was te beleefd om die vraag te stellen en er zat een verhaal achter, maar ik kan me voorstellen dat een zekere vraag zich bij hem opdrong… Die vragen wegspelen is dus alvast niet gelukt. Maar gelukkig, eerlijk gezegd, dat waren dan toch echt de enige echte teleurstellingen de afgelopen periode.
Voorzitter, vooraf was bekend dat we uitgenodigd zouden worden een korte en bondige bijdrage bij het afsluiten van (voor mij) deze periode te houden. Tegelijkertijd heb ik ook een traditie hoog te houden. Want, laat ik zo zeggen, mijn kort is uw kort niet. Maar, ik beloof U, ik ga mijn best doen. Ik loop een aantal elementen uit mijn portefeuilles langs. Steevast zitten daar boodschappen en adviezen voor mijn opvolgers in verpakt. En dat doe ik in de wetenschap dat wie zijn eigen weg gaat, door niemand kan worden ingehaald. Dat relativeert ook weer de waarde van die adviezen. En soms vallen wegen samen.
Voorzitter, mijn eerste kennismaking met de energietransitie was nog in het pre-klimaatakkoord tijdperk. Energie leek alleen maar, of vooral, over wind te gaan. En wat dat betreft mocht ik op een hard rijdende trein springen. In dit vak sta je als gedeputeerde altijd op de schouders van je voorgangers. En als dat ergens het geval is, is dat bij ons regioplan wind en de uitvoering daarvan. Maar inmiddels weten we dat het veel meer is. Het gaat om de mensen, niet om de techniek. Als ik één ding geleerd heb, is dat hoe cruciaal goede afspraken over mede-eigendom en het creëren van een belang bij een windproject zijn voor het draagvlak van de transitie. Het gaat om die transitie, om de innovatie en niet (alleen) over getallen. Het gaat over duurzame opwek, maar meer nog over energiesystemen, over infrastructuur en opslag en niet te vergeten over energiebesparing. En het allerbelangrijkste, de energietransitie gaat over samenwerken, gaat over een gedeelde visie, en een echt gezamenlijke energiestrategie. Ik ben dankbaar dat ik daarbinnen heb mogen schakelen tussen de schalen en heb mogen helpen duwen waar nodig. Dankbaar dat ik het vertrouwen kreeg om voorzitter te worden van de RES-regio Flevoland en vanuit het IPO namens de 12 provincie heel veel heb mogen schakelen met rijks- en andere partijen. Maar de energietransitie wordt alleen een succes als we haar vormgeven als een sociale transitie, eentje waarbij niemand in de kou staat en iedereen mee mag en kan doen. Dat is onze opgave. En dat we bijvoorbeeld samen hiervoor EEF in het leven hebben geroepen is een mooi en succesvol voorbeeld van die samenwerking. En stiekem, het was wel heel leuk dat ik de kans kreeg om in de energie-cafés en podcasts mijn hobby uit te oefenen: radio (en soms dus TV) maken. Kijk maar eens op de FEA-site naar de energie-cafés.
Voorzitter, tot 5 jaar geleden heb ik alleen portefeuilles gehad in wat heet het fysieke domein. In krachtige samenleving heb ik geleerd dat die verschillen tussen het fysieke en het sociale domein veel kleiner zijn dan ze lijken. Het gaat over mensen, over belangen, over instituties en, ja hoor daar is ‘ie weer, over samenwerken. Hoe je met elkaar van een nood (het omvallen van een ziekenhuis) een deugd (de zorgtafel) kunt maken. Maar nu de volgende stap, niet alleen voor de zorgtafel, maar voor de hele krachtige samenleving. Van denken naar doen. Van intenties (we bouwen geen woningen maar een samenleving) naar afspraken wat we daar dan voor nodig hebben. Van Den Haag en van elkaar. Laten we echt die krachtige, (of vitale, ook goed) samenleving gaan bouwen. Inmiddels hebben we daarbij de krachtige hulp van Flever. We kunnen en mogen trots zijn op de transitie die Flever heeft gerealiseerd en daar ons voordeel mee doen.
Voorzitter, ik vergeet van alles. Het smeden en zoeken van de beste manier van samenwerking met de Regio Zwolle, de MRA en de EHZ samenwerking. De “interne” portefeuilles ICT/digitalisering en communicatie, die meer impact hadden dan ik ooit gedacht had. De portefeuille Toerisme, Recreatie en gebiedsmarketing die me niet alleen heel veel leuke werkbezoeken en mooie gesprekken gaf, maar me de kans bood om iets te doen wat ik het liefste doe, verhalen over onze mooie provincie vertellen en haar verkopen. Dus wat heb ik genoten – zeg ik dan toch maar tegen de PVV-fractie – van de Floriade !
Was het dan alleen maar zonneschijn ? Nee natuurlijk niet. Ik wil het eigenlijk niet hebben over die nare corona-periode waarin we het contact met elkaar – en dat is wat me meestal inspireert – moesten missen. En soms lukt iets niet. Als er procedures, juridische belemmeringen, wetten of regels dwars lagen. Dat heb ik geloof ik nooit kunnen en willen accepteren. Achteraf excuses als ik dat soms iets te duidelijk liet merken.
Maar bovenal ben ik dankbaar. Dankbaar voor de samenwerking met Uw staten. Dat is waar politiek over gaat, om op basis van een inhoudelijk debat elkaar proberen te overtuigen en dan het besluit te accepteren dat de meerderheid neemt. Als was het jammer dat het niet altijd over de inhoud ging…. Maar ook dat hoort erbij. Dankbaar voor de samenwerking met al die inhoudelijke medewerkers, die op de meest vreemde tijden mijn mailtjes beantwoorden en steeds opnieuw weer aan de gang gingen. Dankbaar voor de samenwerking in het college. Ik heb in totaal in mijn 16-jarige bestuurlijke periode 5 colleges meegemaakt. Qua collegialiteit was dit een topper. Leen, Jan, Michiel, Jan-Nico, Harold, Cora, Gebke en Hans bedankt ! Daphine en Margriet en later Angela en Naomie die me in toom wisten te houden en het bewegend doel dat mijn agenda was in hun macht wisten te houden. Zonder jullie was het niet gelukt. En dan natuurlijk de wethouders uit de overleggen, die grote groep bij het IPO, bij het Rijk, bij de VNG, bij…..
U weet het, alleen ga je sneller, samen kom je verder. Maar er zijn 2 uitdrukkingen die een beetje tot mijn lijfspreuken geworden zijn. Die gaan over een druppel wat sowieso een bijzonder fenomeen is: een druppel bestaat uit deeltjes die willekeurig samenklonteren in een open ruimte. Maar dat terzijde. Druppels dus. “Alleen zijn we een druppel. Samen zijn we een oceaan.” En: “niet de hoosbui maar de gestaag vallende druppel holt de steen uit”. En dat wens ik U en ons toe: vul met elkaar, door gestaag door te druppelen de oceaan van kansen die Flevoland heet. En laat er soms een hoosbui op los. Ik wens mijn opvolgers hetzelfde plezier als ik dat had en wens hen onze dadendrang toe. Pas goed op ons Flevoland !
Comments